اولویت نیکی به مادر

هدهد و درختیک داستان کوتاهنوشته: احمد پناهنده درختان وقتی فرسوده می شوند، زیر پوست آنها حشراتی تولید و جمع می شوند که نه تنها پوست را از بین می برند بلکه بدنه درخت را هم از رطوبت تهی می کنند و می میرانند.هدهد هم، غذایش در کنار دانه های گیاهی، همین حشرات جمع شده در زیر پوست مُرده درختان است. بنابراین اگر خوب ببینیم، هدهد و درخت به هم وابسته هستند. به این معنی که درختان از خود حرکتی مثل پرنده ندارند که بتوانند از خود دفاع کنند.هرچند قدرت ترمیم زخمِ وارد شده برپوست و تنه و شاخه های شان را دارند، اما وقتی حشرات، راه تغذیۀ پوست درخت را از داخل می بندند، دیگر کاری از دست او ساخته نیست و باید با چشمِ نگران و دردآلود، ازبین رفتن پوست و تنه اش را با درد و شکنجه شاهد باشد.در اینجا است که هدهد به فریاد درخت می رسد.زیرا هدهد ها با درک قوی ای که دارند، در جنگل ها پرواز می کنند تا درختانی را پیدا کنند که پوست شان خشک شده باشد.وقتی چنین درختانی را پیدا می کنند، به سویش پرمی گشایند و با پنجه های پای شان، روی تنه درخت می نشینند و دُم محکم شان را ستون قرار می دهند تا هنگام نول زدن ممتد و طولانی، تعادل شان به هم نخورد.در واقع هدهد ها هرچند برای بقا و تغذیه شان به پوست خشکیده درخت نول می زنند تا با شکستن آن، حشرات جمع شده در زیر پوست را با زبان بلند و نولِ تیز شان بخورند.اما بطور برنامه ریزی شده و نیز جبر طبیعی، خدمت بزرگی به درخت و طول عمر و سرپا ماندنش می کند. زیرا اگر هدهد نباشد، حشرات با خوردنِ تنه درخت، درخت را می میرانند.این وابستگی هدهد و درخت به قدری چشم گیر است که هدهد ها لانه شان را در تنه درخت درست می کنند تا بتوانند ادامه نسل بدهند و از درختان جنگل به سهم خود حفاظت کنند.ولی سوراخ ک اولویت نیکی به مادر...

مثنوی'>مثنوی یکی از قالب های شعری متداول، مانند قالب شعری غزل در شعر دری است. قالب مثنوی از نظر تعداد بیت ‌ها یک قالب شعری بلند است که بیشتر برای داستان سرایی، بیان مفاهیم طولانی و آموزش مفاهیم استفاده می‌ شود. مضمون و محتوای شعر مثنوی بیشتر موضوعات عارفانه، اخلاقی، حماسی و تاریخی می باشد. علت نامگذاری این قالب شعری به خاطر آن است که هر بیت دارای قافیه جداگانه بوده و تمام بیت ‌های آن از وزن خاصی پیروی می ‌کنند. از این قالب شعری به خاطر خصوصیات ساختاری آن، بیشتر برای بیان داستان ‌ها، ادبیات آموزشی و عارفانه و موضوعاتی که طولانی هستند استفاده شده است. مثنوی سرایی از قرن سوم و چهارم شروع شده و در تمام دوره ‌ها ادامه داشته است.از جمله آثاری که با این موضوع سروده شده‌ اند میتوان به شاهنامه فردوسی، حدیقه حکیم سنایی غزنوی، کلیله و دِمنه رودکی، آفرین نامه ابوشکور بلخی، بوستان شیخ مصلح الدین سعدی، مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی، هفت اورنگ نورالدین عبدالرحمن جامی، اسکندرنامه حکیم نظامی گنجوی و مثنوی های عرفانی بیدل اشاره کرد. قالب مثنوی با وجود مستقل بودن قافیه در هر بیت، دارای وزن شعری خاصی است. منظور از جداگانه بودنِ قافیه هر بیت آن است که تنها دو مصرع یک بیت هم قافیه هستند و همین ویژگی سبب شده تا این قالب شعری دارای بیت ‌های زیادی باشد و محدودیتی در تعداد بیت ‌ها وجود نداشته باشد. حداقل تعداد بیت در این قالب شعری دو بیت بوده و حداکثری در تعداد بیت ‌ها وجود ندارد.قالب مثنوی یکی از اولین قالب‌های شعری بوده که به ادبیات دری وارد شده و جزء بلندترین قالب ‌های شعری محسوب می ‌شود. شاهنامه و مثنوی معنوی را می ‌توان از برجسته ‌ترین شعر‌های سروده شده در قالب شعری مثنوی دانست.مثنوی مولوی ش اولویت نیکی به مادر...

به سلسلۀ معرفی گنجینه های پربهای فرهنگ و ادب دیرینه سال سرزمین خویش، اینک توشه های نابی از سفرنامه ناصر خسرو بلخی را برای تان هدیه می کنیم و قبل از همه لازم به یاددهانی است که حکیم ناصر خسرو قبادیانی بلخی به سال ۳۹۴ هجری در قبادیان بلخ زاده شد. هنوز جوانی نوخاسته یی بود که در کار دبیری ورزیده شد چهل ساله بود که تحول فکری در نهادش پدید آمد. او می کوشید به جهان آن سوی الفاظ و ظواهر نفوذ کند و از راز های پیچیدۀ جهان و زندگی آگاهی یابد. سفرنامه حکیم ناصرخسرو قبادیانی بلخی کتاب و گزارشی از یک سفر هفت ‌ساله اوست که از ششم جمادی الاخر سال ۴۳۷ هجری قمری از مرو آغاز یافته و به سرخس، نیشابور، جُوَین، بَسطام، دامغان، سِمنان، رَی، قوهه، قزوین، بیل، قَپان، خَرزَویل، خندان، شِمیران، سَراب، سعدآباد، تبریز، مرند، شام، بیروت، بیت‌المقدس، مکه، مدینه، سودان، جده و اصفهان انجامید و سرانجام در جمادی الاخر سال ۴۴۴ با بازگشت به بلخ پایان یافت. سفرنامه ناصر خسرو دارای سبک ساده و جذاب است. او مشاهدات عینی خود را در قالب نثر بسیار جذاب و خواندنی بیان کرده است.ناصر خسرو قبادیانی در نوشتن صاحب سبک است و معمولا ازعمل خاص یا چیزی که دیده صحبت می‌ کند. از شواهد موجود در سفرنامه میتوان متوجه شد که آن را بعد از سفر از روی یادداشت ‌های میان راه نوشته است. ناصر خسرو با توصیف شهرها با نثری ساده، اعتماد خواننده را جلب می‌ کند، او تلاش نمی‌ کند با مهارت‌ های لفظی خواننده را تحت تأثیر قرار دهد، بلکه سعی میکند با شرح دیدنی ‌هایی که طی سفر دیده است، این کار را انجام دهد.ناصر به سادگی از کنار اشیاء گذر نکرده، بلکه حق چشم و گوش را به نیکی ادا نموده و آن چنان دیده های و مشاهداتش را وصف می کند که گویی این ماییم که چشم اولویت نیکی به مادر...

اسیر کنج قفس مانده ام پری بدهیدرها ز دام شوم بال و شهپری بدهیدبه مرغکان نواخوان در عطش ماندهنوید بارش باران و باوری بدهیدبه کوچه ها که ز بیداد غرقه در خون شددهید دست بهم رنگ دیگری بدهیداز آن میی که ز پا افگند خراب کندبه رغم زاهد بی درد ساغری بدهیدبه حرف تلخ دل خسته‌ گان میازاریدبه کام شان ز سخن شهد و شکری بدهیدچه می شود بنوازید اگر مشام ثناز زلف یار ورا مشک و عنبری بدهید + نوشته شده در پنجشنبه بیست و یکم دی ۱۴۰۲ ساعت ۹:۸ ق.ظ توسط مصطفی اورهان  |  اولویت نیکی به مادر...

مهاجرت پیامد‌های مثبت و منفی بی ‌شماری را در قبال دارد، به‌ خصوص که در ابتدای مهاجرت این پیامد‌های منفی ‌اش بسیار زیاد است. انسان از داشته ‌های خودش دور می ‌شود و با زندگی و نیازمندی های جدیدی مواجه می ‌‌گردد. این آغاز دوبارۀ وقت، انرژی و توان زیادی لازم دارد. طبعاً فرصت استفاده از مهارت‌ های گذشته را از او می ‌گیرد. بناً بسیاری از نویسندگان زمانی که هجرت می‌ کنند برای مدتی دچار تشویش، سراسیمگی و سردرگمی می ‌شوند. این ‌که دوباره بتوانند توانایی‌ های خود را به دست آورند و دوباره تجدید قوا کنند و به راهی که در گذشته می ‌رفتند ادامه بدهند، هم معلوم نیست. به همین خاطر است که بسیاری از نویسندگان ما و هر جامعۀ دیگر، پس از آن ‌که از محیط بومی جدا می ‌شوند و مهاجرت می ‌کنند، کم ‌کار می‌ شوند و بعضی هم‌ از نوشتن دست می ‌کشند، اما یک عده محدود هم با وجود دور بودن از فعالیت های ادبی و پژوهشی محدوده جغرافیایی زادگاه شان میتوانند به نوشتن رمان و داستان های خوبی دست یابند. در کشور ما ادبیات داستانی طوری که دیده می شود از همان نخستین نمونه ها تا امروز با واقعیت‌های زندگی اجتماعی در پیوند بوده و بدین وسیله نویسنده گان ما کوشیده اند تا به بیان وقایع و حوادث زند‌گی اجتماعی مردم بپردازند و بیانگر ارزش ‌هایی چون عدالت، آزادی، وطندوستی، هجرت و امثال اینها ‌باشد.از این رو میتوان گفت که داستان معاصر ما آیینه است که سیر تحولات اجتماعی جامعه ما در آن در آن انعکاس یافته است.طوری که دیده می شود ادبیات داستانی به عنوان یک شیوۀ جدیدی از نویسندگی در کشور شکل گرفته و طی سال های گذشته به رشد و بالندگی رسیده است، اما با تأسف باید گفت که تعداد نویسندگان ما بسیار کم بود و تعداد آثاری هم که بتواند به عنوان ا اولویت نیکی به مادر...

منبت کاری یا هنر کندن کاری روی چوب یکی از ظریف ترین صنایع دستی هنرمندان و آمیزش و به هم آمیختگی هنر و حوصله افرادی است که با مواد اولیه ارزان و ساده، محصولاتِ با ارزش خلق می کنند، هنرمندانی که با قلم و برنده های فلزی تیز و ظریف، داشته های ذهنی خود را روی چوب حک می کنند و زیبایی می آفرینند.منبت کاری هنری است مشتمل بر حکاکی و کندن کاری بر روی چوب. این هنرِ دستی نماد احساس، ادراک، اندیشه و خلاقیت هنرمندانی است که با ذوق و سلیقه سرشار، اثر هنری را ابداع می کنند.کندن کاری روی چوب در کشور ما، سابقه بسیار زیادی دارد و قدیمی ترین آثار موجود این هنر در برخی از اماکن تاریخی کهن و مساجد با شکوه سرزمین ما به ملاحظه میرسد که در پارچه هایی از چوب های درخت چهارمغز، شیشم و چوب ارچه با نقوش زیبایی تزئین یافته است.کندن کاری روی چوب به دو بخش تقسیم می شود. یکی کندن کاری صنعتی و دیگر کندن کاری کلاسیک است. بعد از ظهور دین مقدس اسلام و با توجه به گسترش روحیه ساخت مراکز و مساجد اسلامی، هنرمندان افغان جزء اولین کسانی بودند که تمامی توان و استعداد خویش را صرف تزئین مساجد کردند و همگام با هنرنمایی معماری، کاشی کاری و گچ بری، هنر کندن کاری روی چوب را در آثاری چون رَحل قرآن، منبر، کلکین و دروازه های زیبا به نمایش گذاشتند.در مورد پیشینه این هنر باید گفت که آرئیان باستان همچنان که در هنر نقاشی و کندن کاری و حجاری پیش از دیگر اقوام به موفقیت هایی دست یافته بودند، به تدریج به فنون و ظرافت هنری این رشته نیز آشنایی پیدا کردند.مُهرهای استوانه یی مربوط به آریائی هاهمراه با نقوش بسیار زیبا، از هنرهای ارزنده قوم آریایی است که نمونه هایی از آن ها، مربوط به چند هزار سال قبل باقی مانده است. پادشاهان قدیم با مُهرها اولویت نیکی به مادر...

صنعت سفالگری و کلالی یکی از بخش های دیرینه در فرهنگ و داشته های تاریخی مردم ماست که از گذشته های دور مورد توجه خاص افراد و اشخاص، به ویژه جهانگردان خارجی قرار داشته است.ساختن ظروف سفالی اکثراً با یک نوع گل مخصوص صورت می گیرد، و به ظرف ساخته شده از این طریق ظروف سفالی می گویند. ظروف سفالی انواع و اقسام مختلفی دارد. از مشهورترین آنها میتوان به کاسه، پیاله، کوزه، صراحی، گلدان، دیگ، خم و برخی دیگر اشاره کرد. ناگفته نباید گذاشت که قبل از رواج ظروف شیشه ی ظروف سفالی رایج‌ ترین مظروفات بشر بودند. انسان‌های اولیه از آن زمان که به فکر ذخیره آب و غذا افتادند و به خاصیت چسبندگی و شکل ‌گیری گِل مخصوص کُلالی پی بردند ظرف‌های سفالی را به شکل ‌های گوناگون ساختند.ساختن ظروف سفالی از زمان زندگی انسانها در دشت و صحرا آغاز گردیده وبا شکل گیری آبادی های نسبتاً بزرگ، همچنان به عنوان جزء از وسایل زندگی انسان ها باقی مانده است. با گذشت زمان و گسترش زندگی، این صنعت تکامل یافته و انسان‌ های مستعد، سفالگری را به عنوان شغلی برای خود برگزیدند. سفالگر ها با فکر خلاق و دست‌های هنرآفرین شان روی ظرف‌ های گِلی نقش و نگارهایی کشیدند و آن‌ ها را با رنگ‌ های گوناگون آراستند.ظروف سفالی معمولاً برای نگهداری آب و مواد غذایی ساخته شده و در گذشته ها کاربرد گسترده ای داشته ‌است. ظروف سفالی طوری که تجربه نشان داده خاصیت فاسد نشدنی دارد و از نگاه صحی هم بیشتر توجه مردم را به خود جلب نموده است.زمان آغاز و پیدایش خطوط و نقاشی های برروی ظروف سفالی چندان روشن و آشکار نیست ولی آثار به دست آمده از هزاره های ۵ و ۶ پیش از میلاد میتواند به عنوان نشانه های روشنی از پیشینه این هنر و صنعت باستانی به شمار آید.واقع گرایی ان اولویت نیکی به مادر...

یکی از خصوصيات شعر خواجه شمس الدین محمد حافظ، قدرت تصويرگری و تصویر پردازیست. تصویر پردازی در غزل کار آسانی نيست، بخصوص وقتی که غزل بايد دارای محتوا هم باشد. تصوير با آن زبان محکم و با لطافت‌های ويژه شعر حافظ و با مفاهيم خاصش کاری است بی مثل و مانند که کمتر شاعرانی بدان دست یافته اند. در این دقایق برنامه زیبا غزلی را برگزیده ایم از این شاعر شیرین سخن که امید ذوق بلند شما شعر دوستان را ستوده آید:یوسفِ گُم گشته بازآید به کنعان، غم مخورکلبهٔ احزان شَوَد روزی گلستان، غم مخورای دل غمدیده، حالت بِه شود، دل بَد مکنوین سرِ شوریده باز آید به سامان غم مخورگر بهارِ عمر باشد باز بر تختِ چمنچتر گل در سر کَشی، ای مرغِ خوشخوان غم مخوردورِ گردون گر دو روزی بر مرادِ ما نرفتدائماً یکسان نباشد حالِ دوران غم مخورهان مَشو نومید چون واقِف نِه‌ ای از سِرِّ غیبباشد اندر پرده بازی هایِ پنهان غم مخورای دل اَر سیلِ فنا بنیادِ هستی بَر کَنَدچون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخوردر بیابان گر به شوقِ کعبه خواهی زد قدمسرزنش ها گر کُنَد خارِ مُغیلان غم مخورگر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعیدهیچ راهی نیست، کان را نیست پایان، غم مخورحال ما در فِرقت جانان و اِبرامِ رقیبجمله می‌ داند خدایِ حالْ گردان غم مخورحافظا در کُنجِ فقر و خلوتِ شب هایِ تارتا بُوَد وِردَت دعا و درسِ قرآن غم مخور + نوشته شده در پنجشنبه هجدهم اسفند ۱۴۰۱ ساعت ۱۰:۱۵ ق.ظ توسط مصطفی اورهان  |  اولویت نیکی به مادر...

ذهن ما زندان استما در آن زندانیقفل آن را بشکندر آن را بگشایو برون آی از این دخمه‌ی ظلمانینگشایی گل منخویش را حبس در آن خواهی کردهمدم جهل در آن خواهی شدهمدم دانش و دانایی محدوده‌ی خویشو در این ویرانیهمچنان تنگ نظر می‌ مانیهر کسی در قفس ذهنی خود زندانی استذهن بی‌ پنجره بی پیغام استذهن بی‌ پنجره دودآلود استذهن بی‌ پنجره بی‌ فرجام استبگشاییم در این تاریکی روزنه‌ ایو بسازیم در آن پنجره‌ ایبگذاریم زهر دشت نسیمی بوزدبگذاریم ز هر موج خروشی بدمدبگذاریم که هر کوه طنینی فکندبگذاریم ز هر سوی پیامی برسدبگشاییم کمی پنجره رابفرستیم که اندیشه هوایی بخوردو به مهمانی عالم برودگاه عالم را درخود به ضیافت ببریمبگذاریم به آبادی عالم قدمیو بنوشیم ز میخانه هستی قدحیطعم احساس جهان را بچشیمو ببخشیم به احساس جهان خاطره ‌ایما به افکار جهان درس دهیمو ز افکار جهان مشق کنیمو به میراث بشردین خود را بدهیمسهم خود را ببریمخبری خوش باشیمو خروسی باشیمکه سحر را به جهان مژده دهیمنور را هدیه کنیمو بکوشیم جهانبه طراوت و ترنم، تسکین و تسلی برسدو بروید گل بیداری، دانایی، آبادی در ذهن زمانو بروید گل بینایی، صلح، آزادی، عشق در قلب زمینذهن ما باغچه استگل در آن باید کاشتور نکاری گل منعلف هرز در آن می ‌رویدزحمت کاشتن یک گل سرخکمتر از زحمت برداشتن هرزگی آن علف استگل بکاریم بیاتا مجال علف هرز فراهم نشودبی گل آرایی ذهننازنیننازنیننازنینهرگز آدم، آدم نشودمجتبی کاشانی ابزارک تصویر + نوشته شده در پنجشنبه بیست و پنجم اسفند ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۴۶ ق.ظ توسط مصطفی اورهان  |  اولویت نیکی به مادر...